In 1999 werkte ik als journalist bij de Heerenveense Courant. ‘Tochtgenoten gezocht voor reis naar Nepal’ zo luidde de kop boven een artikeltje voor de krant. Het ging om een reis in combinatie met een goed doel. ‘’Dat is wat voor mij’’, dacht ik onmiddellijk. Eindelijk zou ik mijn grote droom – de Mount Everest zien – kunnen realiseren.

In overleg met mijn man besloot ik mee te gaan. Hij zou op onze kinderen van tien en negen jaar passen. Tijdens de trekking in Nepal ontmoette ik de zeventienjarige Thakur Dhital uit Gorkha die zijn studie in Kathmandu combineerde met werk als porter voor een trekkingbureau. Hij sprak maar vijf woorden Engels en zat elke avond tijdens onze reis afgezonderd van de groep te studeren.

Ik werd geraakt door de enorme armoede in Nepal, maar ook door de veerkracht van de mensen in dit land. Wat een verschil in kansen voor jongeren in Nepal en ons land, dacht ik toen. Ook ontdekte ik dat er maar drie computers op de universiteit met 2000 studenten waren, maar die waren bestemd voor de administratie.

Na de reis besloot ik Thakur te gaan sponsoren. Enkele maanden na mijn eerste reis, in de zomer van 2000, richtte ik samen met Corry en Bote Nicolay de stichting op. Thakur werd ingeschreven als de eerste sponsorstudent. Nog in hetzelfde jaar vertrokken Cathelijne Lania en Marcel Peeters naar Nepal om mijn tweede droom – een computerinstituut voor kansarme studenten –  op te zetten. En in januari 2001 vond de opening van SPN-CI plaats, een computerinstituut voor kansarme studenten.  Sjoukje Lania (de moeder van Cathelijne) werd bestuurslid en zette de studentensponsoringorganisatie op.

Na de eerste sponsorstudent volgden er meer en in het jubileumjaar 2020 tellen we meer dan  570 studenten die ingeschreven staan of stonden in ons sponsorprogramma.

Het computerinstituut SPN-CI heeft bijna 4000 certificaten uitgereikt voor acht verschillende trainingen. De computerstudenten zijn afkomstig uit tientallen verschillende districten.

In Gorkha hebben we negen nieuwe scholen gebouwd en is een onderwijsverbeteringsproject op 13 scholen gestart.  Meer dan 5000 leerlingen plukken hier de vruchten van.

Ook hebben we in de periode 2002-2010 huizen en dorpshuizen gebouwd in twee Musahardorpen in Chitwan. Verder werden hier een geiten-, groenten- en handicraftproject opgezet.

Het ging allemaal niet vanzelfsprekend. We hebben fouten gemaakt en hiervan geleerd. Samen met onze Nepalese partners hebben we er altijd hard aan getrokken om onze dromen te realiseren. Al vele jaren werken we samen met de Wilde Ganzen. Giften van particulieren, bedrijven, scholen en fondsen worden door de Wilde Ganzen vermeerderd met 50 procent.

Na enkele bestuurswisselingen bestaat ons bestuur uit Gerda Breeuwsma, Henk Wijma, Wout de Jong en ikzelf.

Thakur Dhital is getrouwd, heeft twee kinderen en is directeur van een trekkingbureau in Nepal. Deze baan combineert hij al jaren met vrijwilligerswerk bij onze partnerorganisaties in Nepal.

Hoe mooi om samen met ons vernieuwde bestuur, onze vrijwilligers en onze partners na te denken over de toekomst en prachtige doelen te bereiken. Want samen maken we het verschil voor duizenden jonge mensen in Nepal.

Froukje Nijholt

Enkele foto’s uit de beginjaren van onze stichting: